08-Teraz już wiem,że cie kocham (Nalu) (4/13)

                                                               Paring: Nalu
                                                               A/M:Fairy Tail
                                                               Dozwolone: 16 lat

Uwagi: To opowiadanie jest w pełni wymyślene prze ze mnie,ale czy nie sądzicie,że dobrze by było dla Nalu,aby w FT pojawił się rywal Natsu o względy Lucy? Wtedy przynajmniej moglibyśmy się dowiedzieć,czy różowo włosy czuje coś do blondynki, czy też traktuje ją tylko jak siostrę. Nie wiem, jak Wam,ale mi bardzo podoba się nowe op FT. Zabójca smoków jest ukazany, jako poważniejszy, na dodatek myśli o Heartfilii. Może nasz ulubieniec w końcu trochę dojrzeje do związku? Haha nadzieję,można mieć, nie ;). Nie mam jeszcze pewności ile będzie zawierać rozdziałów to opowiadanie, wszystko wyjdzie w praniu ;).


Wieczorem Lucy wracała do domu wolniej niż zazwyczaj, chciała mieć czas na to,aby wszystko sobie na spokojnie przemyśleć. Wiedziała,że w domu nie da rady się na tym skupić, dlatego też postanowiła wyjść dzisiaj z gildii wcześniej,aby się przewietrzyć. Kiedy wyszła na chłodne wieczorne powietrze to poczuła ulgę. W gildii zawsze panowała wysoka temperatura z powodu liczby osób spędzającej tam czas. Oddychała powoli, równomiernie i głęboko,żeby jak najlepiej się dotlenić. Teraz niedawna kłótnia z przyjaciółmi wydawała jej się tak odległa jakby miała miejsce rok temu,a nie zaledwie parę godzin. Spędziła wspaniały dzień z Natsu i Happym, jak zawsze wygłupiali się i żartowali. Udało im się także wybrać zlecenie do wykonania na jutro. Natsu zachowywał się jak gdyby nigdy nic, naprawdę uwielbiała go za to, a nawet kochała. Bała się tego,że będzie dziwnie i sztywno, bo tak wydawało się być na początku. Po jej przeprosinach usiadła obok nich i przez chwile nie rozmawiali. Po pary minutach jednak Happy opowiedział jej anegdotę o Natsu, który próbował w czasie swojego treningu użyć ognia pod wodą i tak jak bardzo był zdeterminowany by to zrobić, oczywiście nie udało mi się to, a Happy dogryzał mu z tego powodu. Na co Natsu zapytał Happiego czy ten potrafi latać pod wodą. Kot odpowiedział,że w wodzie się pływa,a nie lata i że to nie jest to samo. Kiedy Lucy słuchając ich przekomarzania zaczęła się śmiać, chłopak rozluźnił się i zaczął jej dogryzać jak to miał w zwyczaju. Powiedział,że ona nie musiałaby nawet próbować pływać, bo jej tłuszcz unosiłby ją na powierzchni wody. Pomimo tego,że nie znosiła gdy to robił to tym razem postanowiła mu na to pozwolić, w końcu sobie na to zasłużyła. Wytrzymała 5 obelg, po powiedzeniu 6 Natsu dostał po głowie, po czym skomentował,że wszystko wróciło do normy z pretensją w głosie, mimo to ona wiedziała,że żartował.
Szła właśnie po murku prowadzącym do jej mieszkania, jak to miała w zwyczaju, kiedy usłyszała głos
- Uważaj bo spadniesz
Zawsze to słyszała, więc nie była zaskoczona, przywykła do tego. Chwile zajęło jej uświadomienie sobie,że tym razem nie powiedział tego jeden z sympatycznych panów płynących łódką po rzece. Odwróciła się gwałtownie i prawie wpadła do wody,kiedy poczuła,że ktoś złapał ją za rękę i w talii, w ten sposób nie dopuszczając do upadku. Spojrzała w górę i dostrzegła te same znajome ciemno brązowe oczy, które w świetle księżyca wydawały się jej czarne niczym niebo nad nimi. Odbijały się w nich światło księżyca, co sprawiło,że wyglądał na jeszcze bardziej tajemniczego. Ich twarze były tak blisko siebie iż wystarczyłoby żeby podniosła lekko głowę,a mogłaby go pocałować. Nie zrobiła tego jednak, była zbyt sparaliżowana niedoszłym wypadkiem, a od jego dotyku uginały jej się kolana, tak,że była pewna, że gdyby teraz ją puścił to z pewnością wpadła by prosto do rzeki.
- Nic ci nie jest?-zapytał po czym cofnął się o krok ciągnąc ją ze sobą,tak,że była teraz oparta o jego klatkę piersiową. Cofnęła się szybko omal nie wywracając, poprawiła włosy w roztargnieniu, po czym popatrzyła na niego. Była pewna tego,że oblała się rumieńcem i była wdzięczna za tą porę dnia, oraz fakt,że stała tyłem do księżyca,więc była w cieniu. Lekki wiatr rozwiewał jego włosy przez co zrobiły się jeszcze bardziej nastroszone, przez co wydawało się,że ma ich jeszcze więcej. Były lśniące w świetle książyca, a ona zapragnęła ich dotknąć. Zjechała spojrzeniem w dół na jego pełne lekko otwarte usta,a potem pojechała w górę do oczy. Dostrzegła w nich rozbawienie o oczekiwanie. Dopiero teraz uświadomiła sobie,że wciąż nie odpowiedziała na jego pytanie. Karcąc się w duchu i starając się by jej głos brzmiał jak najbardziej naturalnie odpowiedziała.
- Nie nic…ano…dzięki za ratunek.
- Nie ma za co to tylko woda.Z resztą co mogłoby ci się stać? Najwyżej zmoczyłabyś włosy- po czym sięgnął dłonią i dotknął jednego z kosmyków. Nie wiedziała jak powinna zareagować na ten niespodziewany gest,więc nic nie zrobiła czekając aż cofnie rękę. Gdy już to zrobił odpowiedziła
- Nie ja mówię poważnie. Widzisz tak się składa,że nie umiem pływać,więc skończyłoby się znacznie gorzej niż przemoczone ubranie.
- Mówisz poważnie?-zapytał z lekkim niedowierzaniem.
- Tak-odpowiedziała zakłopotana- dlatego ty..
- Katsumi-dopowiedział
- Tak wiem, pamiętam
- Miło mi to słyszeć- powiedział uśmiechając się uwodzicielko, a jej serce zaczęło pędzić
- W takim razie Katsumi..jeszcze raz dziękuje
- Cała przyjemność po mojej stronie- zatrzymał się na chwile po czym dodał- nie żebym miał coś przeciwko ratowaniu cię,ale jeśli chcesz to mógłbym nauczyć cie pływać. Hm? Co ty na to?
- Dzięki to miłe,ale raczej spasuje. Widzisz jako dziecko prawie się utopiłam w rzece nieopodal domu dlatego panicznie boję się wody.
- Aha rozumiem, to szkoda. W takim razie będziemy musieli wymyśleć coś innego
- Wymyśleć coś innego?-powtórzyła-co masz na myśli?
- Cóż, liczyłem na jakieś podziękowania
- Z tego co pamiętam to już ci podziękowałam
- Tak,ale cóż wole inny rodzaj podziękowań- uśmiechnął się prowokująco, a jej serce jeszcze przyspieszyło
- Inny rodzaj…- nie pozwolił jej dokończyć
- Tak, umów się ze mną, no wiesz na randkę
- Randkę?- powtórzyła zbita z pantałyku. Kompletnie nie umiała go rozgryźć.Chociaż bardzo chciała się zgodzić zmusiła się do panowania emocji.
- Przykro mi,ale nie mogę się z tobą umówić- wydukała
- Dlaczego? Aha rozumiem, masz chłopaka?
Złapała  gwałtownie powietrze niczym ryba wyciągnięta z wody. Przed oczami pojawił jej się obraz Natsu i już miała odpowiedzieć,że tak,ale coś ją powstrzymało. Przecież nie mogła powiedzieć mu,że spotyka się z Natsu. Prędzej czy później i tak się poznają, a znając Natsu i jego częste wizyty u niej to nastapi wcześniej niż później. Jak miałaby się mu wytłumaczyć? Powiedziała,że ze sobą chodzą, bo co? Z drugiej jednak strony nie była typem dziewczyny,która umawia się z nowo poznanymi chłopakmii tak od razu.
- Powinienem się domyślić,że taka ładna dziewczyna na pewno kogoś ma
- Nie..to nie tak..to znaczy ja- westchnąła- z nikim się nie spotykam,ale mimo to nie mogę się z tobą umówić,bo ledno cię znam. Nie jestem tym typem dziewczyn.
- Rozumiem, w takim razie za ile uznasz,że znasz mnie wystarczająco dobrze?
- Co takiego?
- Haha dlaczego tak cie to dziwi? Poczekam aż będziesz gotowa
- Poczekasz?
- Tak, bo warto-powiedział po czym puścił do niej oczko.
- Ok.- postanowiła zmienić temat na coś bardziej swobodnego- to powiedz mi jak ci się mieszka?
- Hm..będę w stanie to stwierdzić dopiero po jakimś czasie,ale mówi się,że nie jest ważnie gdzie się mieszka. Liczy się to wśród jakich ludzi, a mając taką sąsiadkę na pewno nie pożałuje decyzji o wprowadzeniu się tutaj.
- Możesz przestać?
- Przestać,co?
- Przestań ze mną flirtować.Nie umiesz rozmawiać normalnie?- wiedziała,że ta uwaga nie była w porządku,ale miała dość tego,że ją rozprasza na tyle,że nie potrafi złożyć logicznych i spójnych zdań,gdy tak na nią patrzy.
- Haha przepraszam,ale kiedy rozmawiam z dziewczyną która mi się podoba to nad tym nie panuje- patrzył na nią przez chwilę w ciszy - masz śliczne włosy,,,hehe widzisz?
Na ten komplement wybuchła śmiechem, co pozwoliło jej się trochę rozluźnić. A on do niej dołączył.-Jego śmiech był niezwykły, taki prawdziwy i szczery,jeśli można tak pomyśleć – pomyślała. Znała tylko jedną osobę,która również zawsze śmiała się tak szczerze- Natsu- jego imię pojawił się w jej głowie tak nagle,że nie była w stanie nad tym zapanować. Przestała się śmiać i nagle poczuła poczucie winy w związku z flirtowaniem  z Katsumi. Wiedziała,że nie ma ku temu żadnego racjonalnego powodu,ale nie mogła nic na to poradzić.
- Wiesz..pójdę już..jest późno,a ja jutro wsześnie wstaję więc..
- W porządku, pozwól zatem,że cie odprowadzę
Weszli po schodkach do budynku. Oczywiście Katsumi przytrzymał jej drzwi, by weszła pierwsza.- Czego by o nim nie mówić to jest dżentelmenem- pomyślała. Odprowadził ją pod same drzwi po czym pocałował w policzek tak szybko,że nie zdążyła nawet zareagować
- Dobranoc Złotowłosa- powiedział po czym przeszedł krótką odległość łączącą ich mieszkania i wszedł do środka. Lucy stała tam jeszcze przez chwile. Gdy weszła do domu oparła się plecami o drzwi i czekała aż jej tętno się uspokoi.
- Złotowłosa..hm?- Lucy Złotowłosa Heartfilia – powiedziała na głos po czym zaczęła się śmiać na dźwięk tego przydomka. Podobał jej się jednak,bo nigdy wcześniej nikt jej tak nie nazywał.